17 en 18 juli

Hoi allemaal!

Daar ben ik weer! Helaas wel wat roder dan normaal.. Gisteren heb ik de was uitgespoeld en opgehangen. Daarna heb ik mijn rugzak ingepakt en ben ik richting het zwembad (Praia Rocas) gelopen. Het zwembad ligt aan de andere kant van het dorpje. Dus ik heb bij de minimercado eerst een 1,5 liter fles water gekocht en een pakje Tuc :P. Ik stopte het in mijn rugzak en liep weer verder. Hup! Naar het zwembad! Ik had er zo'n zin in! Lekker in het water liggen. Heerlijk!

Aangekomen bij het zwembad stond er toch wel een behoorlijke rij bij de kassa. Het duurde ongeveer 10 minuutjes en toen was ik aan de beurt. De entree kostte €4.50, maar ik wilde natuurlijk ook een lekker bed. Hier krijg je zelfs bedden toegewezen! Ik zei dat ik een bed wilde en ik wees een groen getalletje aan. De 'groene' bedden kostte €4,50. Het was het goedkoopste, maar de ligging van de plek maakt mij niks uit. Ik hoef niet per se voor €10,- aan het golfslagbad te liggen.

Nadat ik mijn kaartjes had gekregen, liep ik door naar de ingang van het zwembad. Daar moest ik weer wachten, want ik kreeg een oranje bandje om. Waarmee ik altijd in en uit het zwembad kon lopen. Oké, nu was ik er bijna. Hop, naar mijn heerlijke bed. Ik liep helemaal om het zwembad heen, want toen ik bij de kassa was wees ik ook in een bepaalde richting waar ik een bed wilde. In de veronderstelling dat mijn bed daar lag, liep ik er heen. Daar aangekomen bleek mijn nummertje niet eens in de buurt van die bedden te liggen, dus ik sprak zo'n badmeester aan. Hij was een jaar of 16, maar hij kon niet eens Engels. Hij wees naar een andere badmeester. Die badmeester begreep me en wees op een betonnen tribune. Het kon toch niet waar zijn?! Moet je zelfs voor een betonnen tribune betalen? Ik liep er naar toe en ik kon mijn ogen niet geloven. Ja hoor, dat was mijn plekje. Mijn plekje op de betonnen tribune, met een parasolletje erboven. Het was vreselijk! Ik besloot hier echt niet te gaan liggen en liep weer terug naar de kassa. Bij de kassa was het natuurlijk weer druk, maar ja, wat moet dat moet. Ik gaf aan dat ik een echt bed wilde en dat ik dus wilde veranderen. Ze begreep het, ook al kon ze duidelijk geen Engels praten. Ik kreeg een nieuwe ticket en liep naar mijn bed aan de andere kant van het zwembad. Dit kaartje kostte trouwens €8.50, maar daarvoor heb je twee ligbedden en een parasol. Mijn rugzak kon dus ook lekker liggen :). Daar aangekomen sprong ik gelijk in het heerlijke koele water. Ik lag er net een seconde in, of er kwam weer een soort badmeester aan lopen. Hij vroeg of ik mijn ticket wilde laten zien, want dan zou hij mij kussens geven. Ik klom dus weer uit het water, trok mijn korte broek uit mijn tas en gaf hem mijn kaartje. Hij scheurde het kaartje iets in en gaf mij twee kussens. Ik heb daar echt heerlijk kunnen liggen!

Rond 12 uur schrok ik opeens op van een loeiende sirene. Het is dezelfde sirene die gaat als er een bosbrand is, maar dat was dit keer niet het geval. Alle mensen in het zwembad kwamen in beweging. Hup, met z'n allen naar het golfslagbad. Ik ging natuurlijk mee! Na een paar minuten ging er weer een tweede sirene af, maar er waren nog steeds geen golven. Na weer een paar minuten kwamen de eerste golven. Tot mijn verbazing bleven de meeste mensen tot kniehoogte in het water staan. Er stonden zelfs allemaal mensen langs de kant foto's van ons te maken. Ik was helemaal naar voren gezwommen, waar ik niet meer kon staan. Dat maakt het juist leuk! Ik denk dat de mensen hier niet zo goed kunnen zwemmen. Er stonden serieus hele gezinnen langs de kant naar ons te kijken! Heel raar, maar ja, ik begrijp het wel. Ze hadden natuurlijk in geen tijden zo'n goede zwemmer zoals ik gezien :P.

Van half 12 tot 6 uur heb ik bij het zwembad gelegen. Ik kon mijn eigen rug natuurlijk niet goed insmeren, toch wilde ik wel eventjes op mijn buik gaan liggen. Aan het begin van de dag heb ik 10 minuutjes op mijn buik gelegen en helemaal aan het einde van de dag ook 10 minuten. Ik kon me herinneren dat iemand had gezegd dat je dan niet kan verbranden. Nou, geloof mij, dat kan wel. Wat een verschrikkelijke rode plekken. Met de pijn valt het wel mee, al komt er nu nog steeds een enorme hitte vanaf. Op mijn bovenbenen ben ik het ergste verbrand. Dat is het domme, want daar kon ik me gewoon insmeren. Wat ik ook heb gedaan hoor, maar blijkbaar niet goed genoeg. Gelukkig heb ik aftersun mee, dat koelt het een beetje af.

18 juli
Vanochtend werd ik wakker met spierpijn in mijn armen. Dat komt natuurlijk van het zwemmen. Iedere keer als de sirene ging, dan ging ik het water in. Hup tegen de golven in zwemmen en dat ieder uur 10 minuten lang. Haha, het was wel heerlijk! Ik heb echt genoten van het dagje bij het zwembad! Dat ga ik vaker doen.

Vanochtend begon ik natuurlijk weer met een kopje koffie en een broodje met pindakaas. Toen kwam Matt naar me toe. Hij had Maizinho gevangen. Maizinho is een hond die hier verblijft, omdat ze in het asiel iedere keer werd aangevallen. Alleen zondert ze zich helemaal af. Ze was nu zo zwak en mager, dat Matt haar kon vangen. Hij had haar aan de lijn in het keukentje vastgemaakt. Nataschja kwam haar rond 10 uur ophalen, om naar de dierenarts te brengen. Ik denk dat ze een spuitje krijgt. Ze is al wat ouder en ze is zo overduidelijk ziek. Ze is ook extreem bang voor mensen en andere dieren. Je doet er haar geen plezier mee, door haar te opereren. Het is afwachten. We hebben nog niks gehoord.

Nadat Maizinho was opgehaald, zijn Matt en ik in het huisje aan de slag gegaan. We hebben alles geveegd, gestoft, kleedjes uitgeklopt, bedden opgemaakt etc. Alles is klaar voor de gasten. Het nadeel is wel, dat ik hierdoor slecht bereikbaar ben. De gasten hebben nu de stroom en het internet in hun huisje. Daar kan ik dan niet zomaar naar binnen lopen. Dus het kan wel even duren, voordat ik weer wat van me laat horen.

Trouwens toen ik gisteren naar het zwembad was, kwam er hier bezoek. Dat zul je net zien hè! Ik ben er een middagje niet.. Er was een vader met zijn dochter en haar vriend naar de camping gelopen. Hij had vroeger in een huisje (dat is nu een ruïne) hier op het terrein gewoond. Matt en hij hebben drie kwartier met elkaar staan praten. Een paar uur daarna was er ander bezoek. Matt hoorde wat en kwam zijn huisje uit. Toen stonden daar opeens twee grote herdershonden, zonder halsband ofzo. Matt heeft ze gelijk weggestuurd, want met twee katten en een zieke hond is dat geen ideaal gezelschap. Jammer, dat ik dit allemaal gemist heb.

Vanavond laat komen de gasten. Dat is best wel spannend. Wat zullen het voor een mensen zijn? Zijn ze in voor een praatje? Wat vinden ze van het huisje? Het is één koppel en twee andere mensen. Ik ben benieuwd hoor! Zijn ze van mijn leeftijd? Zijn ze bejaard? Zijn ze actief? Ik houd jullie op de hoogte, maar ja, zoals eerder vermeld, dat kan nog wel even duren.

Zaterdag is hier in Castanheira de pera een middeleeuws festival. Ik ben van plan om daar naar toe te gaan, met mijn fototoestel natuurlijk. De foto's plaats ik dan op deze site.

De gasten gaan 25 juli weg, dus dan kan ik sowieso weer fatsoenlijk achter mijn laptop en op internet. Mama is er dan ook, dan ben ik alweer bijna 4 weken weg! De tijd gaat dan toch best wel snel.

Wouter en Pim alvast een fijne vakantie! Mam alvast een goede reis! Ik haal je op in Pombal. Marc en Alex geniet van de vrijheid! :P

Liefs Chantal